رواية سمايا (كاملة)
: حضرتك كنت عايز حاجه
منال طلعت من المطبخ
: خير يا ابنى كنت بتنادى
عز: مين دى
منال: دى بنتى فريده جات تسعدنى كبرت بقا يا ابنى
عز وعينه على فريده
: كبرتى اي انتى لسه صغيره وزى القمر المهم انا طالع عندى مشوار وهتاخر لو عمرو سال عنى ومتجهزيش عشاء انا هاكل برا
منال: حاضر يا ابنى
تانى يوم في إذن الفجر
عز دخل البيت لقي فريده بتلم سجادة الصله
فريده: صباح الخير يا بيه
عز ضحك: صباح الخير اي الساعه 4 الفجر الناس پټڼlم في المعاد دا
فريده: لا حضرتك دا انتوا انما الى زينا زى دلوقتى كل واحد بيصحا على رزقه
: الى زينا ازى يعنى ما احنا بنى اد.م زيكم
فريده: لا حضرتك يعنى انت اهو لسه راجع من الشغل
عز: ايوه ما في ناس كتيره غلابه وبتشتغل بليل
فريده: بس انتوا...
قطعتها صوت امها
منال: فريده
فريده: نعم يا امى
منال: ادخلى شوفي باقي الحاجه
فريده: حاضر... فريده دخلت
عز: صباح الخير يا طنط
منال: لا صباح الخير اي قول مساء الخير روح نام شويه عبال ما الفطار يجهز
عز: ماشي يا طنط اول ما عمرو يصحى صحينى
منال: حاضر
عز طلع و منال دخلت المطبخ
فريده: كان بيقولى صباح الخير
منال: طيب متكتريش معاه في الكلام
فريده: هو مش كويس يعنى يا ماما
منال: عز.. دا انا الى مربيه على ايد بس برضو يا بنتى.. انا خاي.فه قلبك يتعلق بحد فيهم و دول مش من توبنا ولا شبهنا
فريده: حاضر
فوق
عمرو بيحرك ايده على شعر سمھا الى نايمه
سمھا قامت بفـژع ۏخۏڤ
عمرو: متخفيش
سمھا: انا اتخ.ضيت بس
عمرو: صباح الخير لاول تانى حاجه مفيش حاجه تستدعى انك تت.خضي او تخ.افي طول ما انا موجود
سمھا: صباح النور
عمرو: يلا ننزل نفطر
سمھا: حاضر هاخد دش الاول بس
عمرو بحنيه: وانا هجهزلك الهدوم
بعد وقت تحت
