رواية مدينة الإسكندرية يصحي فهد الزيني

متقلقش 
ادهم بتحبها يا فهد 
فهد بعشقها 
ادهم وانا كمان 
فهد بخصه نعم 
ادهم لحق نفسه لا انا قصدى نور اهدى كده 
فهد بحسب بس انت وقعت اهو وكنت بتقول مفيش وحده تقدر توقعنى وغمزله 
ادهم لا فى قطتى الشرسه وقعتنى
فهد بابتسامه قطتك الشرسه ده انت شكلك هتشوف ايام 
ادهم تبقى معايا بس واشوف انا وهيا الايام برحتنا وبيغمز لفهد 
اما عند نور وحنين 
نور معلش يا حبيبتى ربنا يحلها من عنده 
حنين ازاى بس انا تعبت يا نور 
نور قولى يارب 
حنين يارب انا اسفه على ال حصلك بسببى 
نور ولا يهمك يا قلبى ارتاحى انتى شويه 
رجعت حنين راسها ل ورا وبتفتكر ال حصلها من ساعتين ٠٠٠٠٠٠
رجعت حنين راسها ورا وافتكرت ال حصلها من ساعتين 
فلاش باك 
حنين صحيت بدرى 
صباح الخير يا ماما 
امل صباح النور يا قلب ماما تعالى افطرى يلا قبل ما امشى انا وهمس 
حنين حاضر ماما خلى بالك من همس 
امل همس دى قلبى من جوه متقلقيش وبعدين انا وخالتك هناخد بالنا منها انتى عارفه هيا بتحبها كتير 
حنين عارفه سلميلى عليها ولما ارجع من شرم هرحلها 
امل حاضر يا حبيبتى بس خلى بالك انتى من نفسك 
حنين متقلقيش يا ماما انا معايا نور ومدرينا فى الشغل 
امل طيب انا هقوم انزل انا وهمس بقا خالتك مستنيانا هننزل انا وهيا نتمشى ونفسح همس شويه لانها زهقانه مخرجتش من زمان 
حنين ماشى يا ماما خلى بالكم من نفسكم
امل حاضر يا حنون تبقى قفلى الشقه كويس قبل ما تمشى 
حنين طيب نور جايه كمان شويا وهننقفل الشقه وننزل سوا 
امل طيب سلام يا قلبى وباستها 
حنين سلام يا ماما 
وشالت بنتها باستها جامد اول مره تغيب عنها من ساعت ما اتولدت 
هتوحشينى يا هموس 
ونزلت امل وهمس مشيوا فضلت حنين لوحدها فى الشقه 
كانت بتظبط شنطتها وبتلبس 
جرس الشقه رن فكرتها نور انا جايه اهو يا نور 
وبتفتح الباب وبتقول ادخلى يا نو٠٠٠ 
قطعت الكلمه لما شافت جاسر ال قدمها خاڤت واټصدمت ورجعت لورا جاسر 
جاسر ايه يا قطه شفتى عفريت 
حنين بترجع ل ورا وبتحاول تبين انها مش خاېفه وقويه عاوز ايه جاى ليه 
جاسر اصلك وحشتنى وبيقرب منها بطريقه وقحه ووحشتنى العيون دى خساره يا حنون كان زمنا عيشين اجمل ايام
حنين قرفت منه وزقته انت واحد زباله اطلع بره يا جاسر 
جاسر ادايق منها اتعدلى بدل ما اوريكى الزباله ده ممكن يعمل فيكى ايه انا جاى بس افكرك بالفلوس اسبوع وتكون عندى احسن بنتك ال لسه نازله مع امك مش هتشوفيها انا ممكن اخدها منك وابعها هتجبلى فلوس اكتر ههههههه
حنين پصدمه تبيع بنتك
جاسر ببرود اه ابعها هيا اصلا مش فارقه معايا 
حنين انت مچنون وحقېر هتروح من ربنا فين 
جاسر بيشد شعرها جامد وحنين بدات تتألم وتصرخ 
فى الوقت ده دخلت نور كان باب الشقه مفتوح جريت عليهم 
سيبها يا مچنون وبتشده عشان يبعد عن حنين 
جاسر راح ضارب نور بالقلم على وشها غورى يا بت من وشى 
وقعت نور على الارض وبص لحنين وهو بيشد شعرها بصى كمان اسبوع لو الفلوس مجهزتش هتشوفى وشى التانى وساعتها تنسى همس وزقها وقعت جمب نور 
جاسر بصلهم بقرف سلام 
حنين بټعيط
نور معلش يا حبيبتى ربنا ينجيكى منه 
حنين انا تعبت يا نور مبقتش قادره ده عاوز ١٠٠الف جنيه يا هيخطف همس ويبعها شوفتى فى حد زباله كده زيه انا مش عارفه اتخدعت فيه ازاى
نور پصدمه يبيع بنته طلع بنى ادم واطى ربنا ياخده ويريحنا من قرفه طب هتجيبى الفلوس منين 
حنين انا معايا نص المبلغ الفلوس ال فاضله من ورث بابا وعندى شويت دهب هبعهم وهححاول اكلم مستر عمار يدينى سلفه او اشوف اى حد يسلفهوملى 
نور بصى انا معايا ٢٠ الف خديهم دلوقتى ونحاول نكمل الباقى 
حنين ربنا يخليكى ليا يا نور ربنا عوضنى بيكى 
نور احنا خوات يا قلبى يلا قومى كملى لبس عشان منتاخرش 
حنين حاضر انا اسفه على ال حصلك 
نور ولا يهمك ربنا يريحك

منه 
قامت حنين تكمل لبس وهيا مش مبطله عياط وعنيها بقت حمرا جدا 
ونور حاولت تسرح شعرها وتجيبه شويه على وشها عشان تدارى اثر صوابع جاسر من على وشها بسبب القلم ال ضربةليها وخلصوا ونزلوا الاتنين راحوا على المطار 
باك 
حنين اخدت نفس طويل يارب حلها من عندك 
وصلوا مطار شرم الشيخ 
وراحوا على الاوتيل عشان يستريحوا
فهد دى مفاتيح الاوض كله يستريح النهارده ومن بكره نبدا الشغل 
بس فهد كان شقى شويه وخلا اوضته جمب اوضت حنين 
وادهم اوضته جمب نور وعمار ويارا جمب بعض 
وكل الاوض التراس بتاعها على البحر على طول يعنى ممكن تخرج من التراس على البحر على طول 
جه اليل حنين مرضتش تنزل معاهم تتعشى وفضلت فى اوضتها 
بس فهد بعتلها العشا على اوضتها وكان قلقان عليها جدا 
عما ويارا بعد ما اتعشوا مع فهد وادهم ونور وحسام بعد اذنكم انا هسهر انا ويارا حد حابب يجى معانا 
فهد لا روحوا انتوا
عمار سلام 
حسام قاعد ماسك