رواية امتلاك كاملة
فى القاهرة فى قصر الناصروى سارة جريت على فهد وحضنته: وحشتنى اوى يحبيبى قمر بصتلهم بوجـ،ـع : عن اذنكوا انا طالعة ارتاح فوق فريده: استنى فهد بحنية : اطلعى وانا جاى وراكى فريده: جيتوا بدرى يعنى ايه حصل اللى احنا عايزينه بالسرعة دى فهد : لا يا عمتو وبعدين احنا لسه قدمنا سنة مش لازم نستعجل عن اذنكوا سارة : هو ايه اللى بيحصل فريدة: مش عارفه بس اكيد حصل حاجه البت دى مش من عويدها تفضل ساكتة كدا فى اوضة فهد وقمر فهد دخل واتصدم اما لاقى فهد دخل الاوضة واتص0دم اما ملاقش قمر موجودة خاف وفكرها مشيت فهد وهو بيخرج من الاوضة : صافية مشوفتيش الهانم صافية : دخلت اوضة عاصم فهد : تمام روحى انتى فهد خبط على الباب عاصم: ادخل كويس انك جيت قمر مش عارف مالها بټعيط ومش راضية تقول مالها قمر وقتها كانت فى حضن عاصم وبتعيط فهد كان لسه هيتكلم بس قمر قاطعته قمر وهى بتمسح دموعها: انا كويسة يا جدو بس انت كنت وحشانى اوى عاصم : طول عمرك حساسة واقل حاجه بتعيطك انا معاكى أهو يحبيبتى فهد : طب مش يلا عشان ترتاحى عاصم بخۏف : انتى مالك يحبيبتى تعبانة قمر بتوتر : هو بس قصده انى لسه جاية من سفر وكدا عاصم : تمام يحبيبتى روحى مع جوزك ارتاحوا قمر : تمام فى اوضة قمر وفهد فهد بحنية : كنتى قولتلى انك رايحة عند جدك انا خفت اما ملاقتيكيش قمر بصلته بجمود ودخلت تغير هدومها قمر خرجت وكانت لابسة بيجامة عليها ميكى موس قمر اخدت المجلة وقعدت على السرير وهى متجاهلة فهد اللى كان قاعد على الكنبة وبيبصلها قمر وهى لسه باصة فى المجلة : انا هروح الكلية امتى الامتحانات قربت فهد : تقدرى تروحى من بكرة انا حولتلك ورقك قمر رفعت شعرها فى شكل كحكة وكانت اسم على مسمى فهد برغبة وهو بيبلع ريقه : شكلك احلى وانتى فرده قمر ببرود : يا ريت يعنى كل واحد يخيليه فى حاله فهد : انتى مش جعانة انا جعان اوى قمر بعـ،صبية : اتشلت مثلا وعايز حد يأكلك أو اقولك روح لحبيبة قلبك خليها تأكلك
